Την Κυριακή ήταν το Πάσχα των Λατίνων και κάποιοι παραξενεύονται επειδή δεν γιορτάζουμε την ίδια ημέρα. Εξαρτάται από την οπτική που το βλέπει κανείς.
Αν είχαμε την ίδια πίστη με τους Λατίνους και είμαστε μια Εκκλησία, τι πιο φυσιολογικό να γιορτάζουμε μαζί.
Έχουμε όμως πολύ μεγάλες διαφορές στο δόγμα της Αγίας Τριάδος, στην πίστη στο πρόσωπο της Θεοτόκου, δεν δεχόμαστε το πρωτείο και το αλάθητο του Πάπα και άλλα. Οπότε, δεν έχει νόημα να γιορτάζουμε μαζί, αν και θα το θέλαμε πολύ, αν φυσικά υπήρχαν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις.
Άλλοι μας κατηγορούν ότι στον υπολογισμό της ημερομηνίας του Πάσχα ακολουθούμε το παλαιό ημερολόγιο και αυτό συμβαίνει. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ δέχτηκε το νέο ημερολόγιο, τον εορτασμό του Πάσχα τον υπολογίζει με το παλαιό ημερολόγιο.
Ο σχετικός κανόνας της Α Οικουμενικής Συνόδου, ορίζει να γιορτάζεται το Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της ανοιξιάτικης ισημερίας (21 – 23 Μαρτίου ), εκτός και συμπίπτει με το Εβραϊκό, οπότε γιορτάζουμε την επόμενη Κυριακή. Αν η πανσέληνος είναι Κυριακή, πάλι γιορτάζουμε την επόμενη Κυριακή.
Για τους Λατίνους, αυτή τη χρονιά, η πρώτη πανσέληνος μετά την ανοιξιάτικη ισημερία, ήταν στις 25 Μαρτίου. Για μας θα είναι στις 24 Απριλίου, δεν είναι όμως το Ορθόδοξο Πάσχα στις 28 Απριλίου, επειδή συμπίπτει την ημέρα αυτή να είναι το νομικό φάσκα, το Πάσχα των Ιουδαίων δηλαδή. Ο σχετικός κανόνας της Α Οικουμενικής Συνόδου, δεν επιτρέπει το χριστιανικό Πάσχα να συμπίπτει με το νομικό. Έτσι, εφέτος, πάμε μια Κυριακή μετά και το Πάσχα μας θα είναι στις 5 Μαΐου.
Τώρα γιατί ήταν τόσο απαραίτητο το χριστιανικό Πάσχα να μην συμπίπτει με το Ιουδαϊκό, πρέπει να ανατρέξουμε στα δεδομένα της εποχής εκείνης και θα καταλάβουμε γιατί η Εκκλησία μας δεν ήθελε να μπερδεύονται οι Χριστιανοί. Άλλο το χριστιανικό Πάσχα που σημαίνει πέρασμα από τον θάνατο στη ζωή με την Ανάσταση του Χριστού και άλλο το Ιουδαϊκό που σημαίνει το πέρασμα από την σκλαβιά των Αιγυπτίων στην ελευθερία με την θαυμαστή διάβαση της Ερυθράς θαλάσσης.
π. Γ. Τριαντάφυλλος
