Η «εισβολή» του επιθετικού ψαριού από τη Διώρυγα του Σουέζ στη Μεσόγειο αποτελεί απειλή για τη θαλάσσια βιοποικιλότητα και την εγχώρια αλιεία. Πρόκειται για ένα χωροκατακτητικό είδος του Ινδικού Ωκεανού που, λόγω της απουσίας φυσικών θηρευτών, αναπτύσσεται ραγδαία και αποσταθεροποιεί τα οικοσυστήματα της Μεσογείου.
Στις Κυκλάδες, το λεοντόψαρο κυνηγά σημαντικά αλιευτικά είδη όπως η συναγρίδα, ο ροφός, το σκαθάρι, ο λούτσος και το μπαρμπούνι. Αυτά τα ψάρια δεν έχουν μόνο εμπορική αξία για τους αλιείς, αλλά διατηρούν και την ισορροπία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.
Η πρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος και της Υποεπιτροπής Υδατικών Πόρων, Διονυσία-Θεοδώρα Αυγερινοπούλου, εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές συνέδριο “Lionfish in the Mediterranean II Conference”, όπου πρότεινε, μεταξύ άλλων, την ανάληψη μέτρων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως η υιοθέτηση ενός ενιαίου κωδικού προϊόντος για το λεοντόψαρο και η απλοποίηση των διαδικασιών για την αλίευσή του.
Η απουσία φυσικών θηρευτών σημαίνει πως ο άνθρωπος είναι το μόνο είδος το οποίο μπορεί να περιορίσει την «επεκτατική πολιτική» του ιχθύος. Έτσι, οι Κυκλαδίτες ψαράδες βρίσκονται πλέον στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης του φαινομένου.
Η εντατική αλιεία και η προώθησή του στην αγορά μπορεί να συμβάλλει τόσο οικολογικά, προστατεύοντας τα μικρότερα είδη της θάλασσας, όσο και οικονομικά, καθώς μιλάμε για ένα βρώσιμο υλικό το οποίο μπορεί να γίνει μέρος της γαστρονομικής κουλτούρας των νησιών.
