Την Πάρο της «ισορροπίας», παρουσιάζει σε εξασέλιδο δημοσίευμά του το ιταλικό Μέσο «Emotion» και σε χαρακτηριστικά αποσπάσματα –μεταξύ άλλων- σημειώνει:
«Η αποβίβαση στην Παροικιά, το κεντρικό λιμάνι, είναι σαν να μπαίνεις σε έναν λαβύρινθο φωτός: στενά σοκάκια, πέργκολες από φούξια βουκαμβίλιες, πόρτες σε χρώμα κοβαλτίου-μπλε και ο ήχος αργών βημάτων ανάμεσα στους ασβεστωμένους τοίχους.
Στην Πάρο, η θάλασσα δεν είναι απλώς ένας ορίζοντας, αλλά ένας τρόπος ζωής – μεταβαλλόμενος, φωτεινός, ακαταμάχητα ελληνικός.
Η Πάρος είναι η καρδιά των Κυκλάδων, ένα σταυροδρόμι όπου το λευκό των σπιτιών συναντά το έντονο μπλε των θόλων και το ασημί πράσινο των ελαιόδεντρων.
Η αποβίβαση στην Παροικιά, το κεντρικό λιμάνι, είναι σαν να μπαίνεις σε έναν λαβύρινθο φωτός: στενά σοκάκια, πέργκολες από φούξια βουκαμβίλιες, πόρτες σε χρώμα κοβαλτίου-μπλε και ο ήχος αργών βημάτων ανάμεσα στους ασβεστωμένους τοίχους.
Είναι ένα δυναμικό αλλά όχι ξέφρενο νησί, ικανό να συνδυάσει έναν σύγχρονο ρυθμό με την προγονική ηρεμία της ελληνικής θάλασσας. Η παραλία ζωντανεύει με μια σειρά από ταβέρνες και καφετέριες που προσφέρουν την καλύτερη παραδοσιακή ελληνική κουζίνα και μια πραγματικά αξιόλογη οικογενειακή υποδοχή.
Η Πάρος είναι το νησί του ανέμου. Οι σέρφερ την έχουν μετατρέψει σε καταφύγιο, ειδικά στα νότια κατά μήκος της μεγάλης έκτασης της Χρυσής Ακτής, όπου πολύχρωμα πανιά διασχίζουν τον ορίζοντα, κινούμενα από την αδιάκοπη ανάσα του Μελτεμιού.
Οι παραλίες της Πάρου είναι σαν ένα μωσαϊκό φωτός, η καθεμία με διαφορετική απόχρωση του μπλε. Αλλά χρειάζεται μόνο να πάτε λίγο πιο πέρα, προς τις Κολυμπήθρες, για να ανακαλύψετε ξανά τη σιωπή των σμιλευμένων από τον άνεμο βράχων, φυσικά γλυπτά που η θάλασσα έχει λειάνει σαν τα χέρια ενός θεϊκού τεχνίτη.
Όχι πολύ μακριά, η παραλία Μοναστήρι, φωλιασμένη ανάμεσα στους λόφους, συνδυάζει την ηρεμία της θάλασσας με το άρωμα της ρητίνης πεύκου. Πιο οικεία και άγρια είναι η Φάραγγα, περιτριγυρισμένη από βράχους και σιωπή, ιδανική για όσους αναζητούν ηρεμία μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Στην ανατολική πλευρά, η Πούντα έχει θέα στην Αντίπαρο, με την οποία συνδέεται με πλοίο, με ψιλή άμμο και ρηχά νερά που προσκαλούν για μεγάλα κολύμπι. Κάθε κόλπος, κάθε όρμος φαίνεται να έχει τη δική του ψυχή: κοινωνική ή μοναχική, οικογενειακή ή ρομαντική.
Αλλά αυτό το νησί είναι επίσης μια γη πέτρας και πίστης: στην καρδιά της Παροικιάς βρίσκεται η Παναγία η Εκατονταπυλιανή, ένα από τα παλαιότερα και πιο σεβαστά βυζαντινά ιερά στο Αιγαίο.
Στο εσωτερικό του, ο χρόνος επιβραδύνεται και η πέτρα αποπνέει ιστορία. Η Εκατονταπυλιανή, γνωστή ως η εκκλησία «των εκατό πορτών», δεσπόζει στην πόλη με τη μεγαλοπρεπή νηφαλιότητα της. Θεωρείται ένα από τα παλαιότερα και πιο πολύτιμα πρώιμα χριστιανικά μνημεία στην Ελλάδα».
Τέλος, το ταξίδι οργανώθηκε από την MTC GROUP με χορηγό τη SEAJETS και τη φιλοξενία ανέλαβε ο δήμος, με τη συνδρομή των τοπικών επαγγελματιών.
